ခ်ီးမြမ္းတိုင္း၊ ကဲ့ရဲ႕တိုင္း စိတ္ဆိုးတတ္တဲ့သူဟာ စိတ္မခိုင္ေသာသူ ၿဖစ္တယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ရွိတဲ့သူ၊ ကိုယ့္အလုပ္ကို ကိုယ္အတတ္ႏိုင္ဆံုးေကာင္းေအာင္ လုပ္တဲ့သူဟာ စိတ္ေက်နပ္မႈရေနတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနတယ္။ ေပ်ာ္ေနတယ္။
သူမ်ားခ်ီးမြမ္းတာေပၚမွာ မွီခိုမႈမရွိဘူး။ လြတ္လပ္ေနတယ္။
ကိုယ့္ကို သူမ်ားက ေ၀ဖန္တဲ့အခါ သူေထာက္ၿပတဲ့အမွား၊ ခ်ဳိ႕ယြင္ခ်က္ ကိုယ့္မွာ ရွိေနသလားဆိုတာကို ၾကည့္ဖို႔ အခြင့္အေရးရသြားတယ္။
သူမ်ားခ်ီးမြမ္းတာေပၚမွာ မွီခိုမႈမရွိဘူး။ လြတ္လပ္ေနတယ္။
ကိုယ့္ကို သူမ်ားက ေ၀ဖန္တဲ့အခါ သူေထာက္ၿပတဲ့အမွား၊ ခ်ဳိ႕ယြင္ခ်က္ ကိုယ့္မွာ ရွိေနသလားဆိုတာကို ၾကည့္ဖို႔ အခြင့္အေရးရသြားတယ္။
ရိုးရိုးသားသားၾကည့္တဲ့အခါ သူေထာက္ၿပတဲ့အမွား ကိုယ့္မွာရွိေနရင္ ဒီခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ကို သတိနဲ႔ ဥာဏ္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ တၿဖည္းၿဖည္းၿပင္ႏိုင္ရင္ ကိုယ့္မွာ အက်ိဳးအမ်ားၾကီးရွိတယ္။
အဲ့ဒီလိုအက်ိဳးရွိသြားတဲ့အခါ ကိုယ့္ဘ၀အေၿခအေနကိုလည္း
တိုးတက္သြားလို႔ ေ၀ဖန္တဲ့သူကိုေတာင္ ေက်းဇူးတင္တဲ့ စိတ္မ်ိဳးၿဖစ္မယ္။အဲ့ဒီလိုအက်ိဳးရွိသြားတဲ့အခါ ကိုယ့္ဘ၀အေၿခအေနကိုလည္း
ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက
သိသမွ်ေရ
ReplyDeleteကြ်န္မအျမဲေ၀ဖန္တာခံရတယ္ ကဗ်ာေတြနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ႔
ခုလုိေလးသိရေတာ႔ ေက်နပ္ပါျပီ
ေကာင္းတယ္..ခံယူသင့္တဲ့တရားဓမၼ ပါပဲ
ReplyDelete