အုပ္ထိန္းသူ မိဘတစ္ဦးနဲ႔ ကၽြန္မ ခင္မင္ရင္းႏွီး ပါတယ္။ သူ႔သမီးက သတၱမတန္း တက္ေနၿပီး စာေတာ္ရုပ္ေခ်ာ သူျဖစ္ပါတယ္။ သမီး အသက္ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ရည္းစား ထားမွာ၊ ေက်ာင္းစာ ထိခိုက္မွာကို သူစိုးရိမ္ ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမီးအလယ္တန္း တက္တာနဲ႔ သူတင္း တင္းၾကပ္ၾကပ္ ေစာင့္မတ္ ခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ကို ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ ဖုန္းဆက္လာရင္ သူစစ္ေဆးေမးျမန္း ပါတယ္။ ေက်ာင္းဆင္းလို႔ သမီးအိမ္ျပန္နည္းနည္း ေနာက္က်ရင္ စစ္ပါတယ္။ ဒါတင္မက သမီးေျပာတာ ဟုတ္မဟုတ္ ဆရာမဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး အျဖစ္မွန္ကို ေမးျမန္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔သမီးနဲ႔သူ႔ရဲ႕ ဆက္ေရးက ေႏြးေထြး မေနဘဲ အၿမဲတင္းမာ ေအးစက္ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အုပ္ထိန္းသူက သမီးရဲ႕ အသြားအလာကို ေျခရာ ခံႏိုင္ဖို႔၊ သမီးရဲ႕လံုၿခံဳစိတ္ခ်ေရး အတြက္ သမီးကို ဖုန္းတစ္လံုး ဝယ္ေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သမီးရဲ႕ဖုန္းကိုတိတ္တဆိတ္ စစ္ေဆးၾကည့္ခဲ့တယ္။ ေကာင္ေလး တခ်ဳိ႕နဲ႔ သမီးခင္ခင္မင္မင္ ရင္းရင္းႏွီးနီးဆက္ သြယ္ထားတာကို ေတြ႔ေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူဟာ စိတ္တိုေဒါသထြက္ၿပီး ဖုန္းကိုျပန္သိမ္းခဲ့တယ္။
ဖုန္းအသိမ္းခံရလည္း သမီးမွာနည္းရွိတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ဖုန္းကို ငွားျပန္လာခဲ့တယ္။ ငွားလာတဲ့ဖုန္း အသိမ္းျပန္ခံရေတာ့ သမီးဟာ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ တျခားသူရဲ႕ဖုန္းကိုငွားၿပီး ဖုန္းအသိမ္းခံရတဲ့အတြက္ သူစိတ္တိုေၾကာင္း၊ ည အိမ္ျပန္မလာေတာ့ေၾကာင္း သူ႔မိခင္ဆီမက္ေဆ့ပို႔ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ မရခဲ့ေတာ့ဘူး။ သမီးအိမ္ျပန္မလာေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူက တစ္ညလံုးစိတ္ပူၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။
မိခင္ျဖစ္သူဟာ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေစာေစာမွာ သမီးရဲ႕ေက်ာင္းေရွ႕ကိုသြားၿပီး သမီးေက်ာင္းအလာကို သြားေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ မေန႔ညတစ္ညလံုး သမီးဘယ္သြားခဲ့သလဲဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ စိတ္တိုေဒါသထြက္ၿပီး သမီးရဲ႕အတန္းပိုင္ဆရာမကို သြားရွာၿပီး အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပလိုက္တယ္။ အတန္းပိုင္ကတဆင့္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးဆီေရာက္သြားျပန္တယ္။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက
အတန္းပိုင္ဆရာ၊ ဆရာမေတြကိုေခၚၿပီး အေရးေပၚ အစည္းအေဝးလုပ္ေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းက သတၱမတန္းေက်ာင္းသူတစ္ဦး ညအိမ္ျပန္မအိပ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဒါကို အတန္းပိုင္တိုင္း ၾကပ္မတ္သင့္ေၾကာင္းေျပာတယ္။
ေနာက္ဆံုး စံုစမ္းေမးျမန္းစီစစ္ၿပီးသိရတာက အဲဒီေက်ာင္းသူဟာ မိခင္ျဖစ္သူကိုစိတ္ေကာက္ၿပီး မိခင္ကိုထိတ္လန္႔ေစခ်င္တာနဲ႔ ညကတစ္ညလံုး အင္တာနက္ဆိုင္မွာပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ေၾကာင္း၊ ဘာမွေထြေထြထူးထူး မျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္းသိရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ေန႔ အဲဒီေက်ာင္းသူေက်ာင္းလာတက္ခ်ိန္မွာ အရာအားလံုးကေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ လူတိုင္းက သူ႔ကိုထူးဆန္းအံ့ၾသတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္။ ညတုန္းက ဘယ္သြားၿပီးဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ခန္႔မွန္းအၾကည့္၊ အထင္အျမင္ေသးတဲ့အၾကည့္နဲ႔ သူ႔ကိုၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအခ်ိန္က်မွ မိခင္ျဖစ္သူက ကိစၥကိုႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္မိတဲ့အတြက္ ေနာင္တရမိခဲ့ပါတယ္။ သမီးအေပၚ တျခားလူရဲ႕သံသသအေတြးေတြကို မေဖ်ာက္ပစ္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာ လူေတြရဲ႕အထင္ေသးတဲ့အၾကည့္၊ သံသယအၾကည့္ေတြရဲ႕ဒဏ္ကို သမီးမခံႏိုင္လို႔ ေက်ာင္းေျပာင္းတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ေက်ာင္းသစ္ကိုေရာက္ေတာ့လည္း မိခင္ျဖစ္သူက ေယာက္်ားေလးေတြနဲ႔မေပါင္းရလို႔ အမိန္႔ထုတ္ျပန္တယ္။ ေက်ာင္းသစ္ေရာက္စမွာ သမီးျဖစ္သူက အတန္းေဖာ္အသစ္ေတြနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေရာေႏွာဖို႔၊ ခင္မင္ဖို႔ခက္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းမရွိခဲ့တာေၾကာင့္ သင္ယူေရးမွာလည္း ေနာက္က်၊ နိမ့္က်ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အတန္းႀကီးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုစိတ္ဝင္စားပိုးပန္းတာနဲ႔ ႀကံဳခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ အဲဒီေက်ာင္းသားနဲ႔ သူ “ရည္းစားျဖစ္”ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး မိခင္ျဖစ္သူနဲ႔ျပႆနာေတြတက္ၿပီး အိမ္ကေနထြက္သြားတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ မိခင္ကေတာ့ စိတ္ညစ္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တာကလဲြလို႔ ဘာမွမႀကံတတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မွာ အရြယ္မေရာက္ခင္ ရည္းစားထားတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး ကၽြန္မတို႔ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိးအတြက္ အုပ္ထိန္းသူတို႔မွာ လုပ္ေဆာင္နည္းႏွစ္နည္းရွိပါတယ္။ တစ္နည္းက ေအးေအးၿငိမ္ၿငိမ္ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းေပးႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ေနာက္တစ္နည္းက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ အုပ္ထိန္းသူတိုင္းက ပထမနည္းကိုလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၾကေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒုတိယနည္းနဲ႔ပဲအဆံုးသတ္ၾကရတယ္။
ကေလးေတြ ေစာေစာစီးစီးရည္းစားထားတာကို သူတို႔တားျမစ္ခ်င္ၾကေပမယ့္ မွားယြင္းတဲ့နည္းနဲ႔ ကေလးကိုသူတို႔တြန္းမိၾကတယ္။ ကေလးေတြကို ႏြံထဲျပဳတ္က်သြားေအာင္ မေတာ္တဆသူတို႔လုပ္မိတတ္ၾကတယ္။ မိဘတိုင္း ႏုပ်ဳိခဲ့ဖူးပါတယ္၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ဘဝကို ေခတၱျပန္ေအာက္ေမ့ၾကည့္တဲ့အခါ ဒီလိုအလယ္တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္မွာ လိင္ကဲြေတြအေပၚ စိတ္ခံစားခ်က္ရွိတတ္တာဟာ ပံုမွန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ကေလးေတြ စိတ္ခံစားခ်က္ဖြံ႔ၿဖိဳးတဲ့အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ ဒါကို ကၽြန္မတို႔နားလည္မႈ ပိုေပးသင့္ပါတယ္။
အုပ္ထိန္းသူတစ္ဦးရဲ႕ စာတိုေလးတစ္ေစာင္ကို ကၽြန္မရခဲ့ဖူးပါတယ္။ စာထဲမွာေရးထားတာက အဌမတန္းတက္ေနတဲ့ သူ႔သမီးေလးမွာ “ရည္းစားရွိေနၿပီ” ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲလို႔ အႀကံေတာင္းတာျဖစ္တယ္။ သူ႔ဆီကို ကၽြန္မခ်က္ခ်င္းဖုန္းဆက္ၿပီး “ရည္းစားရွိေနၿပီ”ဆိုတာ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးလဲလို႔ ေမးျမန္းခဲ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ သမီးနဲ႔အတန္းတူ တျခားအခန္းကေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ေက်ာင္းအားတိုင္း သမီးကိုလာရွာၿပီး စကားေျပာတယ္။ သမီးေမြးေန႔မွာ အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မုန္႔အတူစားရင္ သမီးကဒီေက်ာင္းသားေလးကို ေခၚေကၽြးတတ္တယ္။ ေကာင္ေလးကလည္း သမီးကိုလက္ေဆာင္ေပးတတ္တယ္။ တစ္ခါတေလ မက္ေဆ့တိုေလးေတြ ပို႔တတ္တယ္။ မိခင္ျဖစ္သူက သမီးဖုန္းကို တိတ္တဆိတ္ခုိးစစ္ၿပီး ဖုန္းထဲမွာ ဒီေကာင္ေလးပို႔တဲ့မက္ေဆ့က အမ်ားဆံုးျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔တယ္။ မက္ေဆ့တခ်ဳိ႕မွာလဲ ခ်စ္ခင္လိုဟန္ေတြပါတာကို ေတြ႔ခဲ့တယ္။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕စကားထဲက “ခ်စ္သူရည္းစား”ဆိုတာ တိက်တဲ့အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္ခ်က္ရွိတယ္လို႔ အုပ္ထိန္းသူကို ကၽြန္မေျပာျပပါတယ္။ ဒီလိုစကားအတူေျပာရံု၊ မုန္႔အတူစားရံုနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးကို သမီးရဲ႕ခ်စ္သူလို႔ ဘာေၾကာင့္သတ္မွတ္လိုက္ရသလဲ ေျပာျပတယ္။ ကေလးေတြက ဘာမွျဖစ္တာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ကိုယ္နားလည္သလို ကေလးေတြရဲ႕အခ်င္းခ်င္းဆက္ဆံေရးကို အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္လိုက္တာျဖစ္တယ္။ အုပ္ထိန္းသူမိခင္ရဲ႕ စိုးရိမ္ပူပန္မႈကို ကၽြန္မနားလည္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ သမီးကိုမထိန္းခဲ့ရင္ ဒီေက်ာင္းသားနဲ႔သမီးခ်စ္ႀကိဳက္သြားမွာ၊ ပညာေရးထိခိုက္သြားမွာကို သူစိုးရိမ္ခဲ့တယ္။ သမီးကိုထိန္းခ်င္ရင္ မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီးထိန္းတာမ်ဳိး မလုပ္ဖို႔၊ ကိုယ့္စိတ္ထဲက မေကာင္းတဲ့စိတ္ခံစားခ်က္ အမိႈက္သရိုက္ေတြကို အရင္ရွင္းလင္းၿပီးမွ သမီးကိုထိန္းဖို႔ သူ႔ကိုကၽြန္မေျပာျပတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ကၽြန္မရဲ႕အႀကံအတိုင္း သမီးနဲ႔သူ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ အက်ဳိးရလဒ္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။
သမီးနဲ႔သူ ဒီလိုေျပာခဲ့ပါတယ္။
ပထမဆံုးသူကသမီးကို ဒီလိုအရြယ္မွာ လိင္ကဲြေတြအေပၚ စိတ္လႈပ္ရွားတတ္တာ၊ စိတ္ဝင္စားတတ္တာဟာ သဘာဝျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ သမီးရဲ႕စိတ္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ထပ္တူက်တာဟာ က်န္းမာတယ္။ ေနာက္ၿပီး သမီးကိုႏွစ္သက္တဲ့၊ သေဘာက်တဲ့ေယာက္်ားေလးရွိတယ္ဆိုတာက သမီးဟာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မို႔လို႔၊ ေယာက္်ားေလးအေပၚ ေကာင္းတဲ့ထင္ျမင္ခ်က္ သမီးမွာရွိတယ္ဆိုတာက တျခားလူကို သမီးႏွစ္သက္တတ္လို႔၊ အေကာင္းျမင္တတ္လို႔ျဖစ္တယ္။
အလယ္တန္းမွာ လိင္ကဲြအေပၚစိတ္လႈပ္ရွားတယ္ဆိုတာ ဒါဟာအစပဲရွိေသးတယ္။ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သမီးေလးကို ႏွစ္သက္တဲ့လူ၊ သေဘာက်တဲ့လူေတြ ထပ္ေပၚလာႏိုင္ေသးတယ္။ ကိုယ့္ကိုႏွစ္သက္တဲ့လူေတြကို စိတ္ထဲမွာ ေက်းဇူးတရားထည့္ထားရမယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သမီးမွာလည္း ႏွစ္သက္ထိုက္တဲ့၊ သေဘာက်ထိုက္တဲ့ ေယာက္်ားေလးေတြ အမ်ားႀကီးေပၚလာႏိုင္ေသးတယ္။ အဲဒီေယာက္်ားေလးေတြတိုင္းမွာ မတူတဲ့ ေကာင္းကြက္ေတြရွိတယ္။
လူတစ္ေယာက္က ကိုယ္တိုင္ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ေနမွ တျခားလူႏွစ္သက္ထိုက္သူျဖစ္တယ္။ တကယ္လို႔ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က ပညာေရးမေကာင္းဘူး၊ စိတ္ေနစိတ္ထားကလည္း သာမန္ပဲ၊ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ရည္ကလည္း သာမန္ပဲဆိုရင္ တျခားသူကို ဘယ္လိုႏွစ္သက္ေစမလဲ။ အလယ္တန္းေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္အတြက္ ပညာေရးက အဓိကျဖစ္တယ္၊ စိတ္ေနစိတ္ထားနဲ႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္က အဲဒီအသိပညာအေပၚ အေျခခံၿပီးျဖစ္လာတာျဖစ္တယ္။ ပညာကိုေကာင္းေကာင္းသင္ယူမွ ပိုၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သူျဖစ္မယ္၊ တျခားလူႏွစ္သက္ထိုက္တဲ့သူျဖစ္မယ္။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း တျခားသူကိုႏွစ္သက္ဖို႔ တေျဖးေျဖးသင္ယူႏိုင္မွာျဖစ္တယ္ လို႔ သမီးကို သူေျပာျပခဲ့တယ္။
သမီးနဲ႔ဒီလိုစကားေတြေျပာေတာ့ သမီးဝမ္းသာေၾကာင္း မိခင္ျဖစ္သူက ကၽြန္မဆီဖုန္းဆက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း သမီးဟာ ဘယ္သူ႔ဆီက မက္ေဆ့ရတယ္၊ ဘယ္သူက သူ႔ကိုစာတိုေလးေတြေရးေပးတတ္တယ္၊ ဘယ္သူကျဖစ္ သေဘာေကာင္းေၾကာင္းဆိုတာေတြ မိခင္ကိုေျပာျပတတ္ခဲ့တယ္။ သမီးနဲ႔အတူ ပိုတဲြျဖစ္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားနဲ႔လည္း သမီးတဲြေနတုန္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သာမန္သူငယ္ခ်င္းအဆင့္၊ တျခားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြနဲ႔မျခား သူတို႔ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ “အုပ္ထိန္းသူေတြရဲ႕ရင္ထဲမွာ အျမင္ရွင္းလင္းရင္၊ ေနေရာင္ရွိရင္ သားသမီးေတြရဲ႕ရင္ထဲမွာလည္း ေနေရာင္နဲ႔လင္းလက္ေနမယ့္အေၾကာင္း” အဲဒီအုပ္ထိန္းသူ အသိတရားရခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီစာပိုဒ္ထဲမွာ ကၽြန္မအဓိကဆိုလိုခ်င္တာက အရြယ္ေရာက္သူေတြဟာ ဘယ္လိုသန္႔ရွင္းတဲ့မ်က္လံုးနဲ႔၊ အၾကည့္နဲ႔ ကေလးေတြကို ၾကည့္ရႈရမယ္ဆိုတာျဖစ္တယ္။ ခ်စ္မႈေရးရာကို ဘယ္လိုပညာေပးရမယ္လို႔ဆိုခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်န္းမာသန္႔ရွင္းတဲ့ အေတြးနဲ႔အသိဉာဏ္နဲ႔ ကေလးေတြကိုသြန္သင္ဖို႔၊ နားလည္မႈေပးဖို႔ျဖစ္တယ္။
ကေလးတခ်ဳိ႕မွာ အက်င့္စရိုက္၊ အျပဳအမူမွားယြင္းေနတတ္ၾကတယ္။ ဒီလိုမွားယြင္းရတဲ့ အဓိကအခ်က္က အရြယ္ေရာက္သူ လူႀကီးေတြရဲ႕ “အမႈိက္အေတြး” ထိပါးမႈေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုအမႈိက္အေတြးေတြက စက္ရံုအလုပ္ရံုက ထုတ္လႊတ္တဲ့ အဆိပ္ရွိပစၥည္းလို၊ မသန္႔ရွင္းတဲ့ေရေတြလိုပဲ ကေလးေတြရဲ႕နဂိုျဖဴစင္သန္႔ရွင္းတဲ့၊ အျပစ္ကင္းတဲ့ေကာင္းကင္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းညစ္ညမ္းေစပါတယ္။ ဖံြ႔ၿဖိဳးမႈကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။ ကေလးေတြ အရြယ္မေရာက္မီ ရည္းစားထားတဲ့ဖက္မွာတင္မက တျခားအမႈိက္သရိုက္အေတြးေတြဟာလည္း ကေလးကို အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။
ဥပမာအေနနဲ႔ေျပာရရင္ အုပ္ထိန္းသူတစ္ဦးဟာ ကေလးငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက ကေလးကိုတင္းက်ပ္လြန္းခဲ့တယ္။ ေငြေၾကးကို ေသခ်ာစီစစ္တယ္၊ သူခိုးရန္က ကာကြယ္သလို ကေလးကိုအၿမဲေစာင့္ၾကည့္ခဲ့တယ္။ သူ႔အသိထဲမွာ ကေလးငယ္ဟာ အခြင့္အေရးရတာနဲ႔ ပိုက္ဆံေတြခိုးလိမ့္မယ္လို႔ သူထင္ခဲ့တယ္။
အိမ္ကပိုက္ဆံေတြကို ကေလးမသိေအာင္ သူေသေသခ်ာခ်ာ ဖြက္ထားတဲ့အျပင္ ကေလးငယ္ ေက်ာင္းမွာတစ္ခုခုဝယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံေတာင္းတဲ့အခါတိုင္းမွာလည္း သူက သံသယအေမးနဲ႔ “အဲဒီပစၥည္းက အဲေလာက္ေပးရလို႔လား.. မွန္မွန္ေျပာေနာ္”လို႔ ေမးတတ္ခဲ့တယ္။ ပိုက္ဆံေပးဖို႔ သူသေဘာတူသည့္တိုင္ ကေလးကပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ပိုက္ဆံယူတဲ့အခါမွာလည္း “ျပစမ္း.. ေမေမၾကည့္မယ္.. ပိုက္ဆံေတြ ပိုယူထားသလား၊ ပိုက္ဆံမခိုးရဘူးေနာ္”လို႔ ေျပာေလ့ရွိတတ္တယ္။
သူ႔ရဲ႕မယံုၾကည္မႈနဲ႔ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေစာင့္ၾကည့္မႈေအာက္မွာ ကေလးဟာ ဒီလိုေစာင့္ၾကည့္မႈကို ဆန္႔က်င္လိုတဲ့စိတ္ေတြ၊ အင္အားေတြရွိလာခဲ့တယ္။ အလယ္တန္းေရာက္ခ်ိန္မွာ အိမ္ကပိုက္ဆံေတြကို သူ စခိုးပါေတာ့တယ္။ တစ္ခါက ဖခင္နဲ႔အတူ ေငြထုတ္စက္မွာ ေငြထုတ္ၿပီးေနာက္ ဖခင္ရဲ႕လွ်ဳိ႕ဝွက္နံပါတ္ကို သူတိတ္တခိုးမွတ္ထားၿပီး ပိုက္ဆံေတြစခိုးထုတ္ေတာ့တယ္။ တစ္လအတြင္းမွာ ၃ႀကိမ္ခဲြၿပီး ေငြထုတ္ခဲ့တယ္။ ရတဲ့ေငြေတြကိုလည္း ေလွ်ာက္ျဖဳန္းပစ္ခဲ့တယ္။
ပိုက္ဆံခိုးတဲ့ကိစၥ သိသြားတိုင္း အုပ္ထိန္းသူက ကေလးကိုျပင္းျပင္းထန္ထန္ရိုက္တဲ့အျပင္ ဒီလိုအသံုးမက်တဲ့ကေလးကို ဘာေၾကာင့္ေမြးခဲ့တာပါလိမ့္လို႔ သက္ျပင္းရွည္ခ်ၿပီးေျပာခဲ့တယ္။ သားပ်က္စီးမွာစိုးလို႔ ေငြေၾကးပိုင္းမွာ ဒီေလာက္တင္းက်ပ္ခဲ့တာေတာင္ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုလာျဖစ္ပ်က္မွန္း သူနားမလည္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အေပၚကဥပမာနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လို႔ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို ကၽြန္မရဲ႕ေနာက္မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ကၽြန္မကိုဒီလိုေျပာျပခဲ့တယ္။
တတိယတန္းတက္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြရဲ႕သားက ကိစၥအေရးအခင္းတစ္ခုေၾကာင့္ ပထမအစမ္းစာေမးပဲြကို မေျဖျဖစ္ခဲ့ဘူး။ မိတ္ေဆြက စာေမးပဲြမွာေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြ သားကိုျပန္ေျဖခိုင္းခ်င္တာနဲ႔ ေက်ာင္းကသက္ဆိုင္ရာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြဆီမွာ ေမးခြန္းေတြေတာင္းခဲ့တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သားကို စာေမးပဲြခန္းစည္းကမ္းအတိုင္း ေမးခြန္းေတြကိုေျဖဆိုေစခဲ့တယ္။
သားကို ေမးခြန္းေတြေပးခ်ိန္မွာ သူတစ္ခ်က္စဥ္းစားလိုက္တယ္။ သားကို အခ်ိန္ၾကည့္ၿပီး သူဘာသာသူေျဖခိုင္းမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူေစာင့္ၾကည့္ရမလား။ ေျဖေနတုန္း သားခိုးမၾကည့္ရေအာင္ သားအခန္းထဲကစာအုပ္ေတြကို သိမ္းထားလိုက္ရမလားလို႔လည္း သူစဥ္းစားမိတယ္။ ခါတိုင္းအခ်ိန္မွာလည္း သားက စာေတြေကာင္းေကာင္းမလိုက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ တခ်ဳိ႕ပုစာၦေတြကို ေျဖတတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ စာအုပ္ထဲ သူ႔ခိုးၾကည့္မလား။ ခဏေလာက္ သူစဥ္းစားၿပီး သားကိုယံုၾကည္ဖို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ သားကိုေခၚၿပီး သားကိုယ္တိုင္အခ်ိန္ၾကည့္ေျဖပါ၊ အခ်ိန္ေစ့တာနဲ႔ ဆက္မေျဖနဲ႔ေတာ့လို႔ပဲေျပာၿပီး သားအခန္းကိုပိတ္ၿပီး သူထြက္သြားခဲ့တယ္။ ဒီတတိယတန္းကေလးကလည္း စာေမးပဲြဆိုတာဘယ္လိုပံုစံဆိုတာ သိထားေတာ့ တကယ့္စာေမးပဲြေျဖတဲ့ စည္းကမ္းအတိုင္း သူ႔ကိုယ္သူထိန္းၿပီး ေျဖခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ေစ့တာနဲ႔ ဆက္မေျဖခဲ့ေတာ့ဘူး။
“ခိုးၾကည့္”တယ္ဆိုတာကို သူနားေတာင္မလည္ခဲ့ဘူး။ မေျဖတတ္တဲ့ပုစာၦေတြကိုလည္း ခုိးၾကည့္မယ္ဆိုတဲ့အေတြးေတာင္ မဝင္ခဲ့ေၾကာင္းကို သူ႔ေမေမအကဲခတ္ၾကည့္ေနရင္းက သိခဲ့ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကေလးေတြက ဒီေလာက္ပဲျဖဴစင္ရိုးသားလိုက္သလားလို႔ သူတအံ့တၾသေရရြတ္ခဲ့မိတယ္။
“စာေမးပဲြဆိုတာ စာခိုးၾကည့္လို႔ရတယ္၊ နင္က သိပ္ယံုၾကည္ရတဲ့ကေလးမဟုတ္ဘူး”ဆိုတဲ့အေတြးဆိုးမ်ဳိး သားေခါင္းထဲဝင္သြားဖို႔ သူမသံုးႏႈန္းခဲ့၊ မေျပာခဲ့တာကိုလည္း သူ႔ကိုယ္သူေက်းဇူးတင္ခဲ့ပါတယ္။ လူေတြက ေစာင္းပါးရိပ္ေျခေျပာတာကို အလြယ္တကူခံယူတတ္ၾကတယ္။ ဒီထဲမွာ အရြယ္ေရာက္တဲ့လူႀကီးေတြလည္း ပါဝင္ပါတယ္။
တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ကို စာရိတၱေကာင္းလိုက္တာ၊ ရိုးသားၾကင္နာတတ္လိုက္တာလို႔ မၾကာခဏ ေစာင္းပါးရိပ္ေျခေျပာေပးရင္ သူဟာ အဲဒီလိုအေျပာအဆိုၾကားမွာ သူ႔ကိုယ္သူ ဒီလိုပဲခံယူလာတတ္တယ္။ သူ႔ရဲ႕အက်င့္စာရိတၱေတြဟာလည္း က်န္းမာတဲ့ဖက္ကို ဦးတည္လာတတ္တယ္။ တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ကို မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာပဲ အၿမဲေစာင္းပါးရိပ္ပါးေျပာရင္ သူ႔ကိုယ္သူ အဲဒီလိုပဲခံယူလာတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈ တေျဖးေျဖးမဲ့လာၿပီး မေကာင္းတဲ့ဘက္ဆီ ေလ်ာက်သြားေတာ့တယ္။
လူေတြရဲ႕ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္အရ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရုပ္ရည္ဟာလည္း တျခားလူမျပတ္ေျပာဆိုတဲ့ ေစာင္းပါးရိပ္ပါးစကားေတြၾကားမွာ ေျပာင္းလဲသြားတတ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ သာမန္ရုပ္ရည္ရွိသူတစ္ေယာက္က မျပတ္ခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုတဲ့စကားေတြၾကားမွာ သူ႔ရုပ္ရွည္ကေတာက္ေျပာင္သထက္ ေတာက္ေျပာင္လာတတ္တယ္။ ရုပ္ရည္လွပသူတစ္ေယာက္က မျပတ္ရႈံ႕ခ်ေျပာဆိုတဲ့စကားေတြၾကားမွာ သူ႔ရုပ္ရည္က ညိဳးႏြမ္းမဲြေျခာက္ ထံုထိုင္းလာတတ္တယ္။ အုပ္ထိန္းသူေတြက က်န္းမာတဲ့စိတ္ေနစိတ္ထားနဲ႔ ကေလးေတြကိုဆက္ဆံမွ ကေလးေတြက စိတ္ေရာခႏၶာပါ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ႀကီးထြားဖြံ႔ၿဖိဳးလာႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။
ဒီလိုပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကို ကၽြန္မဖတ္ဖူးခဲ့ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘုရားေလာင္းနဲ႔ေတြ႔စဥ္ သူထိုင္တဲ့ပံုစံဘယ္လိုလဲလို႔ ဘုရားေလာင္းကိုေမးခဲ့သတဲ့။ ဘုရားေလာင္းက အသင္ထိုင္ေနတဲ့ပံုစံက ဘုရားတစ္ဆူနဲ႔တူတယ္လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ဒီလိုေျပာတာကိုၾကားေတာ့ အဲဒီလူအရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူကအေပ်ာ္အပ်က္လုပ္ခ်င္တာနဲ႔ ဘုရားေလာင္းကို အရွင္ထိုင္ေနတဲ့ပံုစံက ႏြားခ်ီးပံုတစ္ပံုနဲ႔တူတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဘုရားေလာင္းက သူေျပာတဲ့စကားကို စိတ္မဆိုးသလို ဘာမွလည္း မတုန္႔ျပန္ခဲ့ဘဲ ၿပံဳးေနခဲ့တယ္။ အဲဒီလူဟာ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ သူ႔ႏွမကို ဒီအေၾကာင္းဝမ္းသာအားရေျပာျပလိုက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ညီမက အစ္ကိုဒီလိုေျပာလိုက္ရလို႔ အစ္ကိုႏိုင္သြားၿပီလို႔ ထင္ေနလား အစ္ကိုလံုးဝရႈံးသြားတာပါ။ ဘုရားေလာင္းရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ဘုရားပဲရွိေနခဲ့လို႔ အစ္ကို႔ကို ဘုရားတစ္ဆူနဲ႔တူတယ္လို႔ ျမင္ခဲ့တယ္။ အစ္ကိုရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ ႏြားခ်ီးပံုပဲရွိခဲ့လို႔ တျခားသူကို ႏြားခ်ီးပံုလိုပဲျမင္ခဲ့တာပါ လို႔ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ အုပ္ထိန္းသူေတြလည္း ကေလးေတြကို ႏြားခ်ီးပံုလို႔ မျမင္မိပါေစနဲ႔။ တကယ္လို႔ အဆိုးဆန္တဲ့စကားအေျပာအဆိုနဲ႔ ကေလးကို အရိပ္အျမြက္ေတြျပေနခဲ့ရင္ ကေလးရဲ႕နဂိုျဖဴစင္ရိုးသားျခင္းကို ဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္သလို သူတို႔ရဲ႕အက်င့္စရိုက္ေတြကိုလည္း ပံုပ်က္သြားေစႏိုင္ပါတယ္။ သိထားရမွာက ကေလးေတြဟာ ဘုရားေလာင္းလို စြမ္းရည္နဲ႔ တည္ၿငိမ္တဲ့စိတ္ မရွိဘူးဆိုတာ…။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
YOYARLAY မွ သိသမွ် ။
No comments:
Post a Comment