တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခ်စ္ၾကရာ၌-
‘ခ်စ္တက္လွ်င္ကား ေဆးျဖစ္၍
မခ်စ္တက္လွ်င္ကား ေဘးျဖစ္သြားတတ္၏။’
မိမိခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္သူ အေပၚ၌ နားလည္းမွဳ၊ သီးခံခြင့္လြတ္နုိင္မွဳ၊
ေပးဆပ္မွဳတုိ ့ျဖင့္ ခ်စ္နုိင္လွ်င္ ေမတၱာသေဘာ သက္ေရာက္သကဲ့သုိ ့
ေဆးတစ္ပါး မည္ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပ၏။
(၁) မိမိခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္သူအား
တစ္ပါးသူတုိ ့မွ ဂုဏ္ျမွင့္၍ ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာဆုိျခင္း၊
ႏွစ္သက္ျမတ္နုိးေၾကာင္း စကားျဖင့္ေျပာဆုိျခင္းေၾကာင့္ ထုိသူအေပၚ၌
ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမုဒိတာျဖင့္ ပုိ၍ ခ်စ္ခင္လာျခင္းသည္ ျဖစ္လာရ၏။
- “ဤသည္ကုိ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းသည္ျဖစ္ေပၚသည္မည္၏။”
(၂) မိမိလုိလားႏွစ္သက္၍ ခ်စ္ခင္ျမတ္နုိးေသသာသူအား
တစ္ပါးသူတုိ့မွ ကဲရဲ့ရွုတ္ခ်ျခင္းစကားတုိ ့ျဖင့္ေျပာဆုိေသာအခါ၊
မိမိကုိ ကုန္းေခ်ာစကား ေျပာဆုိေသာအခါတုိ့၌ မိမိကုိ အမွန္ယုံမွတ္၍
ထုိသူအေပၚ၌ တျဖည္းျဖည္း အခ်စ္ ေလ်ာ့လာတတ္ေပ၏။
ခ်စ္လြန္အားၾကီး၍ အျမဲတမ္းစုိးရိမ္မွဳရွိျခင္း ငုံထားမတက္ခ်စ္ပါသည္ဆုိ၍
အျမဲတမ္း ဝန္တုိေနျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ အခ်စ္ၾကီး၍ အမ်က္ၾကီးရ၏။
- “ဤသုိလွ်င္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ မုန္းျခင္း ျဖစ္ရ၏။”
(၃) မိမိမလိုလားႏွစ္သက္သူသည္ မိမိအေပၚ၌ ေလာကဝတ္ျဖင့္ ပ်ဴငွာျခင္း
အရာရာ၌လည္း သည္းခံခြင္လြတ္ နားလည္းေပးျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္
ထုိသူ၏ ေမတၱာတရားသည္ မိမိအေပၚ၌ စူးရွလာျပီး
အမုန္းတရားကုိ ေလ်ာ့နည္းလာကာ ခ်စ္ခင္ျမတ္နုိးလာရေပ၏။
- “ထုိအခါ မုန္းျခင္းမွ ခ်စ္ျခင္းသည္ျဖစ္ေပၚလာရေပ၏။”
(၄) မိမိမုန္းေသာသူသည္ မိမိအေပၚ၌
အဘယ္မ်ပင္ ေလာကဝတ္ပ်ဴငွာလြန္းေနသည္ျဖစ္ေစ
ထုိသူအေပၚ၌ အေကာင္းမထင္ေတာ့။
ထုိသူျပဳသမွ် မိမိစိတ္ထဲ၌ ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔သာ ၿမင္ေနတတ္၏။
အမုန္းေပၚ၌ အမုန္းမာန္သာ ဆင့္ပြားေနမည္သာ။
တစ္ပါးသူတုိ႔မွာလည္း မိမိမုန္းေသာသူ၏ ခ်ီးမႊမ္းဂုဏ္တင္ခန္းတုိ႔ကုိ
ဖြင္ဆုိေနလွ်င္ပင္ မရွုစိမ့္နုိင္ေတာ့ေပ။
ထုိခ်ီးမႊမ္းသူတုိ႔ကုိပင္ ေရာျပြမ္း၍ အမုန္းပြားမိတက္ေလ၏။
- “ဤသည္ပင္ မုန္းျခင္းေၾကာင့္မုန္းျခင္းသာျဖစ္ေပၚရသည္မည္၏။”
- ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
- ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ မုန္းျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
- မုန္းျခင္းေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းသည္ျဖစ္၏။
- မုန္းျခင္းေၾကာင့္ မုန္းျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
(အဂုၤတၱရနိကယ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ ေပမသုတ္)
(ဆရာေတာ္အရွင္သုမနသာရ - ျဖဴး)
No comments:
Post a Comment