“ ကံတရား ေလသင့္လုိ႔ ဘ၀တစ္ခုမွာ
ေခတၱခဏေပါင္းဆုံခြင့္ရၾကတယ္။
ကံတရား ေလပင့္လုိ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔
တစ္ေယာက္ ေ၀းလြင့္ခြဲခြာၾကရတယ္။
ျမစ္ထဲေမ်ာေနတဲ့ေဗဒါပင္ေတြလုိပဲ
ကံၾကဳံရင္ ျပန္ဆုံၾကမယ္။
ကံေသးရင္ ျပန္ေ၀းၾကမယ္။
ကံရည္မတူဘဲ ျပန္ၾကည္ျဖဴခ်င္လုိ႔
မရသလုိ ၊
ကံမေကာင္းဘဲ ျပန္ေပါင္းေနခ်င္လုိ႔လည္း
အလကားပါပဲ။ ကုိယ့္ကံနဲ႔ ကုိယ္ခရီးႏွင္၊
သူ႔ကံနဲ႔ သူ႔ခရီးႏွင္။
ဒါပဲေပါ့။ ဒါပါပဲ။ ဘာစိတ္ဆင္းရဲစရာ လုိလုိ႔လဲ။
“တြဲခြင့္ ” ၾကဳံတုန္း ကုိယ့္တာ၀န္ ကုိယ္ေက်၊
သူ႔တာ၀န္ သူေက်၊ ျပီးျပီေပါ့။
“ခြဲခြင့္” ၾကဳံခါမွေတာ့ လြမ္းမေနနဲ႔ေတာ့၊
အပုိပါပဲ။
သိျခင္းနဲ႔ မသိျခင္းမွာ သိျခင္းေၾကာင့္ အက်ဳိး
ယုတ္သြားႏုိင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိးဟာ ကုိယ္သိတဲ့ အသိ
ေပၚမွာ ကုိယ့္ဘက္က ဘယ္လုိတုံ႔ျပန္သလဲ
ဆုိတဲ့အခ်က္ေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္...လုိ႔။
အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ။
- အရွင္ဆႏၵာဓိက ( ေရႊပါရမီေတာရ )
No comments:
Post a Comment