၂၉-၃-၂ဝ၁၃ ကေန ၁-၄-၂ဝ၁၃ အထိ ေလးညစလံုး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ညေန ၆ နာရီကေန ည ၁၂ နာရီ ေလာက္ အထိ သံခ်ပ္ ေတြၾကားမွာ စီးေမ်ာခြင့္ ရခဲ့ၾကတယ္။ ဘုိဘို အင္တာတိန္းမင့္နဲ႔ Skynet တို႔ ပူးေပါင္းတင္ဆက္တဲ့ ”လူထုပဲ့တင္သံ” ျမန္မာ့ ႐ိုးရာ မဟာ သႀကၤန္ သံခ်ပ္ ၿပိဳင္ပဲြႀကီး ထဲမွာေပါ့။ ဒီသံခ်ပ္ ၿပိဳင္ပဲြမွာ ဇာတ္ သဘင္ ပညာရွင္ ကိုမုိးမင္း၊ သံခ်ပ္ ပညာရွင္ ဦးေအာင္ျမင့္၊ ကဗ်ာ ဆရာ စာေရးဆရာေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဆရာေမာင္စိမ္းနီ၊ ဆရာသစၥာနီနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ တို႔က ဒိုင္လူႀကီးေတြ အျဖစ္ ဆန္းစစ္ အမွတ္ေပးရတယ္။ တစ္ေန႔ကို အဖဲြ႕ေလးဖဲြ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ ရတယ္။ စုစုေပါင္း အဖဲြ႕က ၁၆ ဖဲြ႕။ ဒီႏွစ္ ၂ဝ၁၃ က်မွ တည္ေထာင္တဲ့ အဖဲြ႕ေတြ ရိွသလို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ သံုး ဆယ္ေက်ာ္ ေလးဆယ္ ကတည္းက တည္ေထာင္ ခဲ့ၾကတဲ့ သႀကၤန္ မင္းသားႀကီးတုိ႔၊ ပဋိစၥ သမုပၸာဒ္ တုိ႔၊ အနီနဲ႔အျပာတုိ႔၊ ဆူးၾကားက ဗူးခါးတုိ႔၊ အာက်ယ္ တို႔က ေျပာမွာပဲ၊ ထေလာ့ျမန္မာ၊ အႏုလံုပဋိလံု၊ ယဥ္ေက်းေမာင္ တို႔လို သံခ်ပ္ အဖဲြ႕ေတြလည္း
ဝင္ၿပိဳင္ၾက တယ္။ ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္ သံခ်ပ္နဲ႔ ေဝးခဲ့ၿပီးမွ အခုႏွစ္မွာ သံခ်ပ္ သံေတြ ျပန္ လည္ ေဝစည္ လာတာဟာ ပိုမို ပြင့္လင္းလာတဲ့ သေဘာ သ႐ုပ္လို႔ ဆုိရမယ္။ မတရားမႈေတြ၊ အၿမီး အေမာက္ မတည့္မႈေတြ၊ စည္းမဲ့ ကမ္းမဲ့ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခဲ့ၾက တာ ေတြကို လူေတြက တစ္ႏွစ္တာလံုး ေအာင့္အည္း သည္းခံခဲ့ၾကၿပီးမွ တစ္ႏွစ္တာ ကုန္လုိ႔ သႀကၤန္အ ေရာက္မွာ သံခ်ပ္အဖဲြ႕ေတြက လူထု ရဲ႕အစာ မေၾကတာ၊ ရင္ခံ တာေတြကို ဖြင့္ခ် ေဝဖန္ၾကတာကို ကိုယ္တုိင္ မခ်ိမဆံ့ ခံစားခဲ့ၾက ရတဲ့ ျပည္သူလူ ထုက လက္ခုပ္ ၾသဘာတီး ေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတာဟာ သံခ်ပ္ရဲ႕ အရသာပါပဲ။
popular myanmar news journal မွ သိသမွ် ။
No comments:
Post a Comment