ယံုၾကည္တာနဲ႔ ယံုၾကည့္တာ

ယံုၾကည္တာနဲ႔ ယံုၾကည့္တာ တကယ့္ ယံုၾကည္မႈ “သဒၶါ” ဆုိတာ မည္ကာ မတၱမဟုတ္၊ “စိတ္ခ် ယံုၾကည္မႈ” ကိုပဲ ကိုယ္စားျပဳ ပါတယ္" တဲ့။ ဒီကေန႔ကာလကို ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေနတဲ့ ကာလ အျဖစ္လည္း သတ္မွတ္ ထားၾကေတာ့ “သဒၶါ” အဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔ဆုိတာ မယံုၾကည္တာက အစ၊ ယံုၾကည့္တာက အလယ္၊ ယံုၾကည္တာက အဆုံုးျဖစ္တာမို႔ ယံုၾကည့္တဲ့ အလယ္ကာလကို ျဖတ္သန္းေနၿပီ လုိ႔ေတာ့ ဆုိရမွာပါပဲ။

ဒီလုိျဖတ္သန္း ေနၿပီမို႔ မၾကာခင္ သဒၶါအဆင့္ကို ေရာက္ေတာ့မယ္ လုိ႔ေတာ့ ဘယ္သူမွ အာမခံႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သံခင္းတမန္ ခင္းစကား ဆုိတာလည္း သံခင္းတမန္ ခင္းအရ ေျပာတာပဲ ရွိတယ္လို႔ ၾကားေကာင္းေအာင္ ေျပာတယ္ဆုိတာ ၾကားမေကာင္းတဲ့ စကားေတြ ထက္ေတာ့ လွပေနမွာပါ။ “ဒါေပမဲ့ ဒါေပမဲ့ေပါ့”။ ဒါေတြဟာ အညာေတြလား သဒၶါေတြလား။

တကယ့္ သဒၶါဆုိတာ ရင္ဘတ္ထဲမွာသာ ရွိတာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး ထားပါဦး။ အိမ္ေထာင္ေရးပဲ ေတြးၾကည့္ပါဦး။ အိမ္ကမိန္းမက အျပင္မွာ အလုပ္ထြက္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔ေယာက်္ားကို မယံုဘူး။ ေခ်ာလုိ႔လည္း မယံုဘူး။ ေထာလို႔လည္း မယံုဘူး။ ဟိုဘက္က သူကေလးက လွေနလို႔ စိတ္မခ်ဘူး။ ရြေနလုိ႔ စိုးရိမ္တယ္။ ဘယ္မွာလဲ လင္နဲ႔မယားၾကားမွာ ထားရွိတဲ့ သဒၶါယံုၾကည္မႈ။ ေယာက်္ားကလည္း တစ္ေမွာင့္ "အိမ္ကို ဟိုေကာင္ဘာလုိ႔ လာတာလဲ။ ေစာေစာက နင့္ကိုဖုန္းဆက္တာ ဘယ္သူလဲ၊ ၾကာလွခ်ည္လား၊ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ" နဲ႔။ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ေျပာတဲ့စကား ဆုိလုိ႔ တစ္လံုး ေလာက္ပဲ ရွာျပစမ္းပါ။ ဘယ္ခ်က္ကြဲမလဲ၊ နားသာေထာင္ေန ဆုိတဲ့ လင္မယားေတြလည္း ေလာကမွာ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒါ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ခ်င္းရဲ႕ကိစၥေလးပဲ ရွိပါေသးတယ္။

ခုဟာကေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးလည္းမဟုတ္၊ ရပ္ေရးရြာေရး မဟုတ္တဲ့ ၾကက္ဥအေရာင္ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးက်ယ္ ႏုိင္ငံေရးကိစၥႀကီး ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့ မလြယ္ေရးခ်မလြယ္ တကယ္ေဆြးရတယ္ ျဖစ္ေန ပါေတာ့တယ္။ ခုေဆြးေႏြးလုိက္ ခုပဲ တုိက္ပြဲႀကီးငယ္ေတြ ျပန္ျဖစ္လုိက္နဲ႔ ေနာက္ေန႔ သတင္းေဆာင္းပါးေတြမွာ
“ေျပာျပန္ရင္လည္း ေအာင္မင္းလြန္ရာက်မယ္” ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ဳိးေတြနဲ႔ပဲ သံသယ သံသရာ လည္ေနဆဲပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ တင္စားမႈ လြန္ကဲသြားတယ္ မထင္ပါနဲ႔ေနာ္။ ဒါတကယ္ေျပာခဲ့တာပါတဲ့။ တည္ၿငိမ္တဲ့မူဝါဒ မရွိေသးတဲ့အေပၚမွာ ညည္းတြားေျပာဆုိလိုက္တာ ျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရာမွာ သူ႔ကိုေသတဲ့အထိ ခိုင္းပါ။ ေသခ်င္ေသပါေစ။ သူေသသြားေသာ္ သူ႔အသားကို စားႏုိင္ၾကပါတယ္တဲ့။ ဒါဟာၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဇာတ္လမ္းရွည္ႀကီးထဲက လွ်ပ္တစ္ျပက္ ဇာတ္ဝင္ခန္းေလး တစ္ခုမွ်သာ။ ဖန္သားျပင္ ေပၚမွာ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္လာလိမ့္ဦးမလဲ ဆုိတာကေတာ့ ရင္တမမ ေစာင့္ၾကည့္ၾကဦးစို႔။

တစ္သက္လုံးက ရင္တမမေတြနဲ႔ ယခုရင္တမမေတြ ေပါင္းရင္၊ ရင္ ႏွစ္မမ ေျပာရမလားေတာ့ မသိပါ။ "မီဒီယာနဲ႔ပတ္သက္၍ အမႈေလးမႈ တစ္ၿပိဳင္နက္ ၿငိစြန္းေနပါသျဖင့္ တစ္မႈကို တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ က်ခံရမွာဆုိေတာ့ ေလးနဲ႔ ေျမႇာက္ၿပီး ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေထာင္နန္းစံေစ" ဆုိတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔လည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းသူျပည္သားေတြ ယဥ္ပါးခဲ့ၾကၿပီး ဆုိေတာ့ “ကိုယ္ဘာမ်ားတတ္ႏုိုင္ဦးမွာလဲ” သီခ်င္းေလးပဲ အလြတ္က်က္ၿပီး အထဲဝင္႐ံုပါပဲေလ။ ေတာ္ပါေသးတယ္။ “ေျပာင္းလဲလာေသာရြာကေလး” သီခ်င္းထဲမွာ “ခုေတာ့ ဒီလုိမဟုတ္ၿပီ” ဆုိတဲ့စာသား ပါလာေသးလုိ႔ေပါ့။ ခု မဟုတ္တာကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ ခုပါ ဆက္ဟုတ္ေနေသးရင္လည္း “ျပည္ေထာင္စု” ဆုိတဲ့ စကားစုရဲ႕ ေရွ႕ဆံုးကစကားျဖစ္တဲ့ “ျပည္” ကိုထည့္မေရးဘဲ ထားလုိက္ဖုိ႔သာ ရွိပါေတာ့တယ္။ “တုိ႔ရြာကေလး ေျပာင္းလဲလာေခ်ၿပီ” သီခ်င္းေလးပဲ ဆက္နားေထာင္ ခ်င္ပါတယ္။

“ျမန္မာ့ဥပေဒ၊ ကမၻာ့အမႈေပြ” မျဖစ္ရေလေအာင္ သမၼတႀကီးခရီးစဥ္ မွာ ဝိုင္းဝန္းအႀကံေပးတဲ့ ျပဳရမယ့္ အလုပ္ေတြနဲ႔ ျပင္ရမယ့္ဥပေဒေတြ တသီႀကီးပါပဲ။ ေရွးကအုပ္ခ်ဳပ္သြားခဲ့တဲ့ သူေတြဟာ ေနာက္အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ သူေတြ၊ ဥပေဒျပဳမယ့္သူေတြကို အလုပ္လက္မဲ့ မျဖစ္ရေလေအာင္ တာဝန္ရွိပုဂၢဳိလ္တစ္ဦး ေျပာခဲ့သလုိ ေျပာရရင္ “စနစ္တက် စီမံေဆာင္ရြက္ခဲ့တာပါ” လုိ႔ ေျပာ ရမယ္နဲ႔တူပါရဲ႕။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကေတာ့ အလုပ္ေတြမ်ားလြန္းလုိ႔ အရင္ဘဝေလး ျပန္တမ္းတမိပံုကို အရႊန္းေဖာက္ခဲ့တာ သြားသတိရမိပါတယ္။

ေနာက္ေၾကာင္းလည္း မလွည့္ခ်င္၊ ဒီ “ဥပေဒက်မ္းထုပ္” မဟုတ္တဲ့ “တုတ္ၾကမ္း” ကို ရြက္ၿပီး ေရွ႕ဆက္လွမ္းလုိ႔လည္း မျဖစ္နဲ႔ လူညီမွပဲ “ကြၽဲ” မွ “ဤ” ျပန္စာစီလုိ႔ ရေတာ့မွာပါ။ လူညီ မညီ ဆုိတာကလည္း ဥပေဒကို ျပင္ရာမွာ “အရပ္နဲ႔တစ္မတ္” ႏွစ္ဇာတ္စလံုးညီမွ ျပင္လုိ႔ရမွာ ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့ တစ္ဇာတ္ထဲ ဥပေဒ ပြဲကလုိ႔မရ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ခြက်တာက တစ္မတ္ဇာတ္ ဆုိတာမ်ဳိး က ဘယ္ကမၻာမွာ မရွိပါဘဲ ဒီမွာေတာ့ ထုိးဇာတ္တစ္ခုအေနနဲ႔ တုိးခ်ဲ႕ထားတဲ့ အတြက္ “ကမၻာ့အရပ္နဲ႔ ျမန္မာ့တစ္မတ္” ဆုိရမလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကမၻာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ေအာင္ ကမၻာ့ဥပေဒေတြနဲ႔ အရင္ဆံုး ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ဖုိ႔ လုိမယ္ထင္ပါတယ္။ “ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဖိနပ္ခြၽတ္၍တက္ပါ” ဆုိသလို ဘြတ္ဖိနပ္ ခြၽတ္ၿပီးတက္ႏုိင္လွ်င္ ေကာင္းေလစြလုိ႔ ေတြးမိပါတယ္။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဖခင္ႀကီးကိုယ္တုိင္လည္း ဘြတ္ဖိနပ္ခြၽတ္ၿပီးမွသာ တက္ေရာက္ခဲ့တာပါ။ လူကိုေျပာခ်င္းမဟုတ္ မူကိုေျပာျခင္းမွ်သာ။

ၾကားဖူးတဲ့ ဒႆနအျမင္ေလးတစ္ခုက “ေျခမေလးတစ္ေခ်ာင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ လွပလြန္းသည္ျဖစ္ေစ၊ သူ႔အလွတရားရဲ႕ တည္ရာဟာ “ေျခမ” ေနရာမွာပဲ ရွိပါတယ္။ “လက္မ” ေနရာကို လက္မထက္ လွမယ္ထင္ၿပီး လာတပ္လုိ႔ မလွႏုိင္တာလည္း အလွရဲ႕သစၥာတရား တစ္ခုပါပဲ" တဲ့။ ဌာနဆုိင္ရာ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ အျမင္မွာလည္း အခြင့္ထူးခံ “ေျခမ” ဝန္ထမ္းအျဖစ္ က်န္တဲ့ ေျခေတြ လက္ေတြကျမင္ရင္ သင့္ေတာ္ပါမည္လားဆုိတဲ့ အေတြးေတြလည္း ဝင္ေရာက္ေနမိပါတယ္။ အခ်ဳိ႕က သံခင္းတမန္ခင္း သေဘာေဆာင္ၿပီး ဘယ္လုိပဲ ေျပာသည္ျဖစ္ေစ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕အျမင္မွာေတာ့ ဒါဟာမသင့္ေတာ္ဘူး လုိ႔သာ ျမင္ေနၾကတာပါ။ “ေျခမ” ေနရာမွာပဲ အလွဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေမတၱာေရွ႕ထားကာ အႀကံျပဳလုိက္ရပါတယ္။

တုိင္းျပည္ကို ေခါင္းေဆာင္ေနတဲ့ အဖြဲ႕ ျဖစ္ေစ၊ ေနာက္ေနာင္ ေခါင္း ေဆာင္လာႏုိင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ေစ ျပည္သူေတြရဲ႕အေပၚမွာ ထားရွိအပ္တဲ့ သေဘာထားတစ္ခုကေတာ့ “ျပည္သူေတြဟာ မိမိတုိ႔အေပၚမွာ အစဥ္အၿမဲ ယံုၾကည္ေနသူေတြ ျဖစ္ေအာင္ ယံုၾကည့္ေနသူေတြ အဆင့္က လြန္ေျမာက္ေအာင္ အစဥ္အၿမဲပဲ ျပည္သူကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္တဲ့စိတ္နဲ႔ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ သြားမယ္” ဆုိတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူကမိဘ၊ မိဘကသာ ပထမဆိုတာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕သဘာဝပါပဲ။ ျပည္သူေတြဟာ လူမွန္ကိုသာ ေနရာမွန္ေပးခ်င္ၾကမွာပါ။ လူမွားေတြ အတြက္ ေနရာမွန္ဆုိတာ ၾကက္ေျခခတ္ထားတဲ့ ကုလားထုိင္တစ္ခုသာ ျဖစ္ ပါလိမ့္မယ္။ စီးပြားေရးအယူအဆတစ္ခုမွာ စားသံုးသူဘက္ကသာ အၿမဲမွန္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွာလည္း ျပည္သူဘက္ကသာ အၿမဲမွန္ပါလိမ့္မယ္။ အရင္ကလုိ “ငါသာပထမ၊ ဒုတိယဆုိတာ ဇာဂနာ ေနာက္ထြက္မယ့္စာအုပ္” လုပ္လုိ႔ ေတာ့မရပါ။ တစ္ေယာက္တည္းေျပးၿပီး ပထမေအာ္ရတာမ်ဳိးဟာ ကေလးေတြ အေတြးထဲမွာေတာင္ ရွက္စရာေကာင္းေနပါၿပီ။ အၿပိဳင္အဆုိင္ရွိမွ တုိးတက္မႈရွိမယ္ဆုိတဲ့ အျမင္နဲ႔သာ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကရမွာပါ။

ယေန႔ ျပဳျပင္ေရးဆြဲမယ္ဆုိတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုမွာလည္း ကိုယ့္ထက္ ေျပးလံုးေကာင္းၿပီး သက္လံုလည္း ေကာင္းႏုိင္မယ့္လူလုိ႔ ယံုၾကည္ရသူကို ေခ်ာက္ခ် ထားတဲ့ဥပေဒမ်ား ရွိေနမေန ဆန္းစစ္ၿပီး တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔ မေသြ တုိ႔ျပည္ တုိ႔ေျမ ျဖစ္ရေလေအာင္ ႀကံေဆာင္ၾကဖို႔လည္း လုိပါတယ္။ ေခ်ာက္ ခ်တဲ့ အက်င့္ေတြကို ျပည္သူေတြက လက္သင့္ခံၾကမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သိသိႀကီးနဲ႔ ညစ္ေနျပန္ရင္လည္း ေရမခ်ဳိးတဲ့လူအနား ဘယ္သူမွမကပ္ခ်င္ ျဖစ္ကုန္မွာပါပဲ။ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္တယ္ဆုိတာ မယုံၾကည္ႏုိင္မႈ သံသယဒြိဟ ေတြ မရွိရေအာင္သာ လုပ္ရမွာကုိ သံသယေတြ ျပန္လည္တုိးပြားလာေအာင္ ႀကံေဆာင္ၿမဲ ႀကံေဆာင္ေနၾကမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အႏၲရာယ္ ကုိ တစ္ဖန္ႀကဳံေတြ႔ႏုိင္တာေၾကာင့္ သားေရႊအုိးထမ္းလာတယ္ ထင္တဲ့ မိဘျပည္သူေတြဟာ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္မွ ရႊံ႕အုိးမွန္း သိရတယ္ဆုိရင္ ေရႊျမန္မာေတြ ရႊံ႕ျမန္မာဘဝကေန တက္လာမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။

ယုံၾကည္မႈရဖုိ႔ မလြယ္ကူမွန္း သိေသာ္လည္း မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ကိစၥလည္း မဟုတ္ပါ။ မလြယ္တာကုိ အေၾကာင္းျပၿပီး တကယ္ၾကာေအာင္ေတာ့ မလုပ္ေစခ်င္ေတာ့ပါ။ ျပင္စရာေတြ တစ္ပုံတစ္ေခါင္းနဲ႔ ဥပေဒကုိ ၁၅ႏွစ္ၾကာ ေရးဆြဲခဲ့ဖူးေတာ့ အခ်ိန္နဲ႔ ဒီေရဟာ ျမန္မာကုိ မေစာင့္တဲ့အတြက္ ေနာက္မွာ ျပတ္က်န္ခဲ့တာကုိ ေရွ႕ကႏုိင္ငံေတြ လက္တြဲေခၚခ်င္စိတ္ရွိတုန္း သြက္သြက္ ကေလးေလွ်ာက္ရင္း ပန္းတုိင္ကုိ လွမ္းကုိင္မိေစခ်င္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြ ရင္ဘတ္ထဲမွာ အမုန္းတရားေတြ သိပ္ၿပီး ထားရွိေနၾကတာ မေတြ႔ရဘဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ေနၾကတာပါ။ တစ္ေန႔မွာ ငါတုိ႔တုိင္းျပည္ဟာ သာယာဝေျပာလာမွာ အေသအခ်ာပဲလုိ႔ ယုံၾကည္ေနၾက ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကုိ ဖ်က္ဆီးသူေတြအျဖစ္ သမိုင္းမတြင္ရစ္ေစခ်င္ၾကပါဘူး။ မိဘျပည္သူမ်ားရဲ႕ အိမ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးသူမ်ား ဆက္၍မက္ခြင့္ေပးသူမ်ား အတၱနည္းပါးသူမ်ား အျဖစ္သာ ေလးစား တန္ဖုိးထားလုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

တုိင္းသူျပည္သားမ်ား အေပၚမွာ ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးကုိ လုိလားၾကပါတယ္။ မၾကာခင္က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ယခင္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးရဲ႕ ကုိယ္ရံေတာ္ျဖစ္ဖူးသူက လယ္သမားတစ္ဦးကုိ ေသနတ္နဲ႔ခ်ိန္ၿပီး အသက္အႏၲရာယ္ကုိ ၿခိမ္းေျခာက္တာ၊ ဒါကုိ ကာယကံရွင္ရဲ႕ ကုိယ္တုိင္ ထြက္ဆုိခ်က္အရပဲ ဝန္ခံၿပီး ျဖစ္ေနတာကုိ တုိင္ၾကားထားတဲ့အေပၚမွာ လုံးဝ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္လုပ္ကုိင္ျခင္း မရွိတဲ့အခါ ျပည္သူေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မႈေတြဟာ ယုံၾကည္မႈအဆင့္ရဲ႕ ေအာက္ကုိ က်ေရာက္ခဲ့ရၿပီး ယခင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးရဲ႕ ေျမးေတာ္သူကပဲ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ကုိ ပါး႐ုိက္သြားတာကုိ ပန္းနဲ႔ ေပါက္သြားသလုိ သတင္းအစအနကို ေဖ်ာက္ပစ္လုိက္ပါတယ္။

ႀကီးတဲ့အမႈကုိ ေသးေအာင္ဆုိတာ ဒီလုိလူတန္းစားႀကီးေတြရဲ႕ အမႈႀကီးေတြက်ေတာ့ ေသး႐ုံ မက ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္တာျဖစ္ေနပါတယ္။ ေသးတဲ့အမႈကုိ ပေပ်ာက္ေအာင္ ဆုိတာက်ေတာ့ တုိင္းျပည္ရဲ႕ဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အာဇာနည္ေန႔က်ေရာက္လုိ႔ ျမင္းစီးေက်ာက္႐ုပ္ေရွ႕ လြမ္းသူပန္းေခြခ်မိတာ ေထာင္ထဲသြားၿပီး လြမ္းခုိင္းဖုိ႔ တရားစြဲတင္ ထားျပန္ပါတယ္။ ေသးတဲ့အမႈ ေတာင္မဟုတ္တဲ့ အမႈမဟုတ္တဲ့အမႈပါ။ ခုေတာ့ “အမႈမဟုတ္တာက အမႈႀကီး ျဖစ္ တကယ့္ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္ လက္နက္နဲ႔ ႏုိင္ငံသိ ၿခိမ္းေျခာက္မႈက ျပစ္မ်ဳိးမွဲ႕ မထင္ျဖစ္” ဆုိေတာ့ ျပည္သူတုိ႔ အိပ္မက္ေတြသာ အေကာင္အထည္ မေပၚရင္ ရွိရမယ္။ “ေကာသလအိပ္မက္ ၁၆ ခ်က္” ကုိေတာ့ အေကာင္အထည္ေတြ ေဖာ္ေနသလုိပါပဲ။ ဒီလုိ ပုံနဲ႔ေတာ့ မုိးႀကီးမခ်ဳပ္ေစခ်င္ပါ။ အခ်ိန္မီ ကုစားေပး ႏုိင္ၾကပါေစ။

ျပည္သူေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မႈေတြကုိ ယုံၾကည္မႈျပည့္ဝေအာင္ စြမ္းေဆာင္ ႏုိင္စြမ္းေတြ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ တရားစီရင္ေရးကို ျပန္လည္ တုိးတက္ေကာင္းမြန္လာေစမႈေတြ၊ ျပည္သူျပည္သားမ်ားရဲ႕ စားဝတ္ေနမႈ လူေနမႈဘဝ တုိးတက္ျမင့္မားလာေအာင္ အားထုတ္မႈေတြ၊ ဒီမုိကေရစီေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတုိးတက္မႈေတြ၊ ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ခုိင္မာတဲ့ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈေတြ၊ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုႀကီး အျဖစ္ ေအာင္ျမင္စြာ ေပၚထြန္းလာမႈေတြ နဲ႔အတူ ကမၻာ့အလယ္ထည္ဝါ၍ ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔သာ အခါခါ ဆုမြန္ေျခြလုိက္ရပါတယ္။

ေဌးေအာင္ကုိ 

 တြဲလက္မ်ား https://www.facebook.com/pages/%E1%80%90%E1%80%BC%E1%80%B2%E1%80%9C%E1%80%80%E1%80%B9%E1%80%99%E1%80%BA%E1%80%AC%E1%80%B8/197125167116060 မွ သိသမွ် ။