ကံဆိုးတာလား၊ ကံေကာင္းတာလား ???

တစ္ခါတုန္းက တရုတ္လယ္သမားၾကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူ ့ဆီမွာ လယ္ကိုထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးရာမွာ အသံုးျပဳတဲ့ ျမင္းတစ္ေကာင္ရွိတယ္။ တစ္ေန ့မွာ အဲဒီျမင္းေပ်ာက္သြားတဲ့အတြက္ သူ ့ရဲ ့အိမ္နီးခ်င္းေတြက ဒီလယ္သမားၾကီး ကံမေကာင္းရွာဘူးဆိုျပီးေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကတယ္။ လယ္သမားၾကီးက ေတာ့ ကံဆိုးလား၊ ကံေကာင္းလား၊ ဘယ္သူကသိမွာလဲလို ့ျပန္ေျဖတယ္။

တပါတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူ ့ရဲ ့ျမင္းက အျခား ျမင္းရိုင္းေတြနဲ ့အတူ ျပန္လာတဲ့အခါမွာ သူ ့ရဲ ့အိမ္နီးခ်င္းေတြက ဒီလယ္သမားၾကီး ကံေကာင္းလိုက္တာ ဆိုျပီး ၀ိုင္းျပီး ခ်ီးမြမ္းျပန္ေတာ့ လယ္သမားၾကီးက ေတာ့ ကံဆိုးလား၊ ကံေကာင္းလား၊ ဘယ္သူကသိမွာလဲလို ့ျပန္ေျဖျပန္တယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ လယ္သမားၾကီးရဲ ့သားဟာ ျမင္းရုိင္းေတြထဲက တစ္ေကာင္ကို ယဥ္သြားေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းေနတဲ့အခါမွာ အဲဒီျမင္းက ကန္လိုက္တဲ့အတြက္ လယ္သမားၾကီးရဲ ့သားဟာ ေျခေထာက္က်ိဳးသြားပါေလေရာ။ အားလံုးကလည္း လယ္သမားၾကီး ကံဆိုးရွာတယ္လို ့ထင္ျမင္ၾကျပန္ေတာ့ လယ္သမားၾကီးရဲ ့ တုန္ ့ျပန္မႈကေတာ့ ကံဆိုးလား၊ ကံေကာင္းလား၊ ဘယ္သူကသိမွာလဲ တဲ့ေလ။

ရက္သတၱပါတ္ အနည္းငယ္ၾကာျပန္ေတာ့ ရြာထဲကို စစ္တပ္ၾကီးက ခ်ီတပ္လာျပီး
အရြယ္ေရာက္ျပီး က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့သူမွန္သမွ်ကို စစ္တပ္ထဲကို ၀င္ဖို ့ လာေရာက္ေခၚယူတယ္။ လယ္သမားၾကီးရဲ ့သားကေတာ့ ေျခေထာက္က်ိဳးေနရွာတဲ့အတြက္ စစ္တပ္မွာ အမႈထမ္းရမယ့္ အျဖစ္ကလြတ္ေျမာက္သြားတယ္။ အားလံုးကလည္း လယ္သမားၾကီးကံေကာင္းတယ္ဆိုျပီး ေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ဒီအျဖစ္ကေရာ္ ကံဆိုးလား၊ ကံေကာင္းလား၊ ဘယ္သူကသိမွာလဲ။


ပံုျပင္ကေတာ့ ဘ၀မွာ ၾကံဳဆံုလာသမွ်ဟာ အေကာင္းအဆိုး အက်ိဳးအေၾကာင္းသင့္စြာ ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္ဆိုတာကို နားလည္ေစပါတယ္။ ကြ်န္မတို ့ေတြဟာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုခုကို ၾကံဳလာျပီဆိုရင္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလံုးကို ျခံဳငံုသံုးသပ္ျခင္း (Big Picture) ဆိုတာကို မျမင္တတ္ သေဘာမေပါက္တတ္ၾကဘူး။ ခဏတာအျမင္နဲ ့ကံေကာင္းျခင္း ကံဆိုးျခင္းကို ဆံုးျဖတ္တတ္ၾကတယ္။

(ခရစ္ယာန္ဘာသာ အရေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္ျဖစ္လာသမွ် အရာတိုင္းမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ရွိေနတယ္။ အားလံုး အတြက္ ဘုရားမွာ အၾကံအစည္ေတာ္ရွိျပီးသားဆိုတာကို နားလည္သေဘာေပါက္ေစျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။) ကြ်န္မတို ့အေနနဲ ့ကေတာ့ ျဖစ္သမွ်အရာတိုင္းကို အရွိတိုင္းလက္ခံျပီး အေကာင္းဆံုး အသက္ရွင္ဖို ့ရာ အေရးၾကီးပါတယ္။

အင္တာနက္က ဖတ္ရတဲ့ တရုတ္ပံုျပင္ေလးကို ဘာသာျပန္ဆိုထားတာပါ။ မူရင္းအဂၤလိပ္လိုလည္း ထည့္သြင္းေပးထားပါတယ္။
 
စနိုး

The Chinese farmer
There is a Chinese story of an old farmer who had an old horse for tilling his fields. One day the horse escaped into the hills and, when all the farmer's neighbors sympathized with the old man over his bad luck, the farmer replied, 'Bad luck? Good luck? Who knows?'
A week later the horse returned with a herd of wild horses from the hills and this time the neighbors congratulated the farmer on his good luck. His reply was, 'Good luck? Bad luck? Who knows?'
Then, when the farmer's son was attempted to tame one of the wild horses, he fell off its back and broke his leg. Everyone thought this very bad luck. Not the farmer, whose only reaction was, 'Bad luck? Good luck? Who knows?'
Some weeks later the army marched into the village and conscripted every able-bodied youth they found there. When they saw the farmer's son with his broken leg they let him off. Now was that good luck? Bad luck? Who knows?

ဘာသာျပန္ပံုျပင္မ်ား


Today Myanmar.မွ သိသမွ် ။