ေဟး...
ငါ႔(စိတ္)ဝိဥာဥ္ေရ...
မင္းဘယ္မွာတုန္း..။
ငါရုပ္ခႏၶာနဲ႕မင္း ..
ကင္းကြာေနတာၾကာျပီ..
ဘယ္လုိေစတသိတ္ေတြနဲ႔
မင္းလြန္က်ဴးေနလည္း...။
ေဟး..ဒီမွာ..
နိဝရဏေတြနဲ႔ဖုံးကြယ္ထားတဲ႕
မင္းသ႑ာန္မွာ
ေဟာဟုိက..အလင္းေရာင္ဆုိတာ
ျမင္သင္႔ေနျပီ..။
လာပါ
ငါ႔ (စိတ္)ဝိဥာဥ္ေရ..
အမွန္တရားေတြဆီ..
ငါတို႔ ခ်ီတတ္စုိ႕ရဲ႕..။
ဒုကၡဆုိတာေတြက
တကယ္ေတာ႕
တို႔နဲ႔ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္ဆုံးေသာ
မိတ္ေဆြေတြပဲမဟုတ္လား....။
လာပါကြယ္..
အေၾကာက္တရား ကင္းကင္းနဲ႔
ငါ႔ဆီ လာခဲ႔ပါ..
သိရင္း ျမင္ရင္း ၾကားရင္း
ငါတို႔ တလွမ္းခ်င္းလွမ္းၾကတာေပါ႔...
သံသရာၾကီးထဲက
ငါတို႔ အတူတူ ခုန္ထြက္ၾကတာေပါ႔ေလ...။
သံသယေတြထားခဲ႔..
အာဃာတေတြထားခဲ႔..
ေဒါသေတြ စြန္႔ခဲ႔...
ေလာဘေတြ ထားခဲ႕..
ေတြေဝျခင္းေတြ ထားခဲ႕..
အတိတ္ေတြမလြမ္းနဲ႕
အနာဂတ္ကုိ မကုိးစားနဲ႕ေနာ္..
မင္းနဲ႔ငါ ပစၥဳပၸန္မွာ ထပ္တူက်ေနဖို႕လုိတာ..
မင္းနဲ႔ငါကြဲကြဲျပားျပားသိဖို႕ပဲ လိုတာ..
မင္းနဲ႔ငါဟာ ဘယ္သူေတြရဲ႕ ရုပ္ေသးရုပ္မဟုတ္ဘူး...။
ငါ႔(စိတ္) ဝိဥာဥ္ေရ..
ငါတို႕ အမွားေတြအတြက္ ဝမ္းနည္းမေနပါနဲ႔..
တကယ္ေတာ႕
ငါတို႕ဟာ ေမြးဖြားလာျခင္းကုိက မွားေနခဲ႔ျပီးသား..
အစနဲ႔အဆုံးရွိတုိင္းကုိ
ငါတို႔မွားခြင္႔ရေနဦးမွာ..။
လာပါ ငါ႔(စိတ္)ဝိဥာဥ္ေရ..
အဲဒီခရီးရွည္ၾကီး မဆုံးေသးသ၍ေပါ႔..
ေရႊလည္းမလုိဘူး
ေငြလည္းမလုိဘူး
ေရလည္းမလုိဘူး
အပိုတန္ဆာမွန္သမ်ွ ထားခဲ႔ေနာ္..
ငါလိုခ်င္တာ ငါနဲ႔မင္းရဲ႕ အမွန္တရား...
ျပီးေတာ႔..တင္းျပည္႔က်ပ္ျပည္႕ျဖစ္ေနရမယ္႕
ေမတၱာတရား..
ဒါဟာ ငါတို႔အတြက္ လုံ႔ေလာက္တဲ႔ ရိကၡာ..
နားလည္မူ႕အျပည္႔နဲ႔
ဒီခရီးၾကီးမဆုံးသ၍ လွမ္းၾကမယ္..
မင္းရဲ႔အဇၨ်တၱမွာ ပဋိပဒါက်ေနဖို႔ပဲလုိတယ္..
လာ..ငါတို႔ရဲရင္႔ၾကစုိ႕။
ထာ၀ရသစၥာ
သိသမွ် ။
No comments:
Post a Comment