တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ ငါ့ဖုန္းကိုနင္ဆက္တဲ့အခါ နံပါတ္ပိတ္သြားၿပီဆိုတဲ့အသံကို နင္ၾကားခဲ့ရင္ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔၊ စိတ္မထိခိုက္ပါနဲ႔၊ ငါ့ကို လြမ္းမသြားပါနဲ႔.... ငါဆိုတဲ့လူတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးမွန္း ပိုလို႔ေတာင္သတိမရပါနဲ႔။

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ နင့္ဖုန္း မၾကာခဏမျမည္ေတာ့တဲ့အခါ ေက်းဇူးျပဳၿပီး မေစာင့္ပါနဲ႔၊ မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔.... ငါကိုရွာေဖြဖို႔ ပိုလို႔ေတာင္မစဥ္းစားပါနဲ႔။ ဒါမွပဲ နင့္ကိုငါ စိတ္ခ်လက္ခ် ခဲြသြားရက္မွာမို႔ပါ...

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ နင့္ေဘးမွာ "ရႈပ္လိုက္တာ"၊ "မုန္းစရာႀကီး"လို႔ တပ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာတဲ့လူမရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ "ငါေျပာတာေတြက အၿမဲမွန္တယ္"လို႔ ေျပာတတ္တဲ့ ေခါင္းမာသူမရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ နင့္အေပၚ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေဒါသထြက္တဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ "ဖုန္းၾကာၾကာေျပာခ်င္တယ္"လို႔ ေတာင္းဆိုတဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ "ဖုန္းမခ်ခင္ ခ်စ္စရာစကားေလးေျပာပါ၊ အနမ္းေလးေပးပါ"လို႔ ပူဆာတဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ.... ဒီလိုလူမ်ဳိး နင့္အနား လံုးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့တစ္ေန႔ နင္ေၾကကဲြဝမ္းနည္းမလား?

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ နင့္ရဲ႕Inboxထဲ "နင္ဘယ္အခ်ိန္အိမ္ျပန္မလဲ? အိမ္ေရာက္ဖို႔ ဘယ္ႏွမိနစ္လိုလဲ"လို႔ သနားကမားနဲ႔ စာတိုေလးပို႔တဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ "ငါ့ကိုစကားျပန္မေျပာရင္ နင့္ကိုငါ မေခၚေတာ့ဘူး"လို႔ ေျပာတဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ "ဟင့္.. ေမာင္ေနာ္"လို႔ ခၽြဲခၽြဲႏြဲ႔ႏဲြ႔အျပစ္တင္တဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ "အမွားလုပ္ၿပီးမွ ငါေနာင္တရလိုက္တာ"လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္အျပစ္ေပးတဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ စကားတတြတ္တြတ္ ေျပာတဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာတဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ နင္ေျပာသမွ် အထာေကာက္ၿပီး စိတ္တိုတဲ့သူ မရွိေတာ့တဲ့အခါ.... ဒီလိုလူမ်ဳိး နင့္အနား လံုးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့တစ္ေန႔ နင္ေၾကကဲြဝမ္းနည္းမလား?

အဲဒီလိုေန႔မ်ဳိးရွိခဲ့ရင္ နင့္စိတ္ေလး နည္းနည္းေတာ့ထိခိုက္ေစခ်င္တယ္။ နည္းနည္းေတာ့ နာက်င္ေစခ်င္တယ္။ ငါ့ကို နည္းနည္းေတာ့ သတိရေစခ်င္တယ္။ ငါနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အရာေတြ နင္အေတြးထဲ နည္းနည္းေလးရွိေစခ်င္တယ္။ တကယ့္ နည္းနည္းေလးမွ နည္းနည္းေလးပါ...

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ နင့္ေန႔စဥ္ဘဝထဲ ငါမရွိေတာ့တဲ့အခါ နင့္အေပၚ ငါေကာင္းခဲ့၊ ဆိုးခဲ့၊ ေခါင္းမာခဲ့တာကုိ မွတ္ထားေပးပါ။ ငါ့ရဲ႕ခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ ဂရုစိုက္ျခင္းေတြကို မွတ္ထားေပးပါ။ ငါ့ရဲ႕ ကေလးကလားစကား၊ တံုးတိတံုးအ,စကား၊ အရူးစကား၊ စိတ္ထိခိုက္ခ်ိန္ က်ခဲ့တဲ့မ်က္ရည္၊ အကူအညီမဲ့ခ်ိန္ အားငယ္တဲ့စကားေတြကို မွတ္ထားေပးပါ။ ကမာၻရဲ႕ေထာင့္တစ္ေနရာစီမွာ ငါတို႔တေတြ ရွိေနၾကတယ္ဆိုေပမယ့္ ငါတို႔ရဲ႕ဦးေခါင္းထက္မွာ တိမ္ျပာျပာေကာင္းကင္ တစ္ခုတည္းရွိတယ္၊ ေျခဖဝါးေအာက္မွာ နင္းထားတဲ့ေျမျပင္ တစ္ခုတည္းရွိတယ္၊ ေလထုတစ္ခုတည္းကိုပဲ ငါတို႔ရႈရႈိက္ေနတယ္ဆိုတာကိုလည္း မွတ္ထားေပးပါ။ ဒါမွလည္း ငါ့ရနံ႔ကို နင္ရွာေတြ႔ေကာင္း ရွာေတြ႔ပါလိမ့္မယ္။

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ နင့္မွတ္ဉာဏ္ထဲ ငါေပ်ာက္သြားတဲ့အခါ နင္နဲ႔အတူရွိခဲ့ဖူးတဲ့ စကၠန္႔တိုင္း၊ မိနစ္တိုင္းကို မေမ့လိုက္ပါနဲ႔။ ငါ ႀကိဳက္တတ္တာ၊ မႀကိဳက္တတ္တာေတြကို မေမ့ပါနဲ႔။ ဘာအတြက္ ငါေပ်ာ္တယ္၊ ဘာအတြက္ ငါနာက်င္တယ္ဆိုတဲ့ ငါ့ခံစားခ်က္ကို မေမ့လိုက္ပါနဲ႔။ နင္နဲ႔ပတ္သက္သမွ် ဘယ္အရာကိုမွ ငါေမ့လိုက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ နင့္ရဲ႕အက်င့္၊ နင့္မႀကိဳက္တာေတြ၊ နင့္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္၊ နာက်င္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြ ငါေမ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ခံစားခ်က္ကမာၻထဲမွာ "မွ်တ"တဲ့ စကားလံုးမရွိလို႔ ဒါေတြအတြက္ ငါဂရုမစိုက္ခဲ့ပါဘူး။ နင္နဲ႔အတူရွိခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြ၊ လေတြက ငါ့မွတ္ဉာဏ္ထဲမွာ လွပတဲ့အမွတ္တရအျဖစ္ က်န္ေနခဲ့မွာပါ။

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ နင့္ဘဝထဲ ငါလံုးဝမရွိေတာ့တဲ့အခါ ငါ့ရဲ႕အရိပ္၊ ငါရွင္သန္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာကို ေမ့လိုက္ပါ။ နင္စိတ္ထိခိုက္မွာ၊ နာက်င္မွာ၊ လြမ္းမွာကို ငါမလိုလားလို႔ပါ။ ဒါေတြဟာ ငါ့ကိုခ်စ္လို႔၊ ႀကိဳက္လို႔ နင္နာက်င္လြမ္းဆြတ္တာ မဟုတ္မွန္း ငါသိတယ္။ ဒါေတြက ေန႔တိုင္း နင္ရေနတတ္တဲ့ ငါ့ရဲ႕ဖုန္း၊ ငါ့ရဲ႕voice message၊ ငါ့ရဲ႕နားပူနာဆာ၊ ငါ့ရဲ႕မွီတြယ္ခ်င္စိတ္ေတြမွာ နင္အက်င့္ပါေနလို႔ပါ။ လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ဘဝထဲမွာ သူမႀကိဳက္၊ မခ်စ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ေယာက္ ရွင္သန္ခဲ့ဖူးၿပီး အဲဒီလူမရွိေတာ့တဲ့အခါ သူလည္း အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ နာက်င္ထိခိုက္တတ္သတဲ့။ ငါဟာ မၾကာခဏ သဝန္တိုတတ္၊ ေဒါသထြက္တတ္၊ အတၱႀကီးတတ္ၿပီး ငါခ်စ္တဲ့နင့္ကို တျခားလူလာခ်စ္မွာ မလိုလားသူဆိုေပမယ့္ ငါမရွိေတာ့တဲ့အခါ နင့္ဘဝပိုသာယာဖို႔၊ ပိုေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ နင့္ရဲ႕ေရွးဘဝ၊ ဒီဘဝမွာလည္း ငါမရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ အစကတည္းက ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးကိုရင္ဆိုင္ဖို႔ သတၱိမရွိတဲ့ငါ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ မေျပာတတ္ဘူး! နင္ကေတာ့ နင္ပါပဲ... ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ပုန္းေအာင္းၿပီး ဝမ္းနည္းေၾကကဲြေနမယ့္ငါ့ကို နင္ေတြ႔ေလမလား! နင့္ေဘးမွာငါမရွိတဲ့ ခံစားခ်က္ကို နင္ခံစားမိေလမလား! နင့္စိတ္ပ်က္ဝမ္းနည္းတဲ့အခါ ငါႏွစ္သိမ့္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ နင္စိတ္ထိခိုက္တဲ့အခါ နင္နဲ႔လိုက္ၿပီး ငါစိတ္ထိခိုက္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ နင္အသဲကဲြတဲ့အခါ နင္နဲ႔လိုက္ၿပီး ငါေၾကကဲြႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အရင္က နင္နဲ႔အတူ ငါလိုက္လုပ္ခဲ့သမွ်ကို နင္လည္းသတိမထားမိခဲ့ပါဘူး။ နင့္မွတ္ဉာဏ္၊ နင့္ဘဝ၊ နင့္ကမာၻထဲမွာ ငါမရွိေတာ့တဲ့အခါ နင္နည္းနည္းေလးမွ ထိခိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။ နည္းနည္းေလးမွ ဝမ္းနည္းမွာမဟုတ္ဘူး။ ငါနဲ႔ပတ္သက္သမွ် နည္းနည္းေလးမွ သတိရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေတြကို ငါေကာင္းေကာင္းနားလည္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုေန႔တစ္ေန႔ကို ေရာက္လာတဲ့အခါ ဝမ္းနည္းနာက်င္သူ၊ အသဲေၾကြသူဟာ ငါပဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ငါဟန္ေဆာင္ေကာင္းခဲ့တယ္၊ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို ငါဟန္ေဆာင္ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ နင္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္... နင့္ဘဝမွာ ငါမရွိေတာ့တဲ့တစ္ေန႔ နင္ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာကို နင္မသိဘူးတဲ့! ငါနားလည္ခဲ့ပါတယ္.. တကယ္ေတာ့ ငါမေကာင္းတာပါ။ နင့္ဘဝထဲ ငါမဝင္ခဲ့သင့္ဘူး။ နင့္ကမာၻထဲ ငါမ႐ွင္သန္ခဲ့သင့္ဘူး။ နင့္ကို တိတ္တခိုးခ်စ္၊ အရာရာကို က်ိတ္မွိတ္ခံ၊ နင့္ကို တိတ္တိတ္ေလးေစာင့္၊ နင့္ကို တစ္ေယာက္တည္းလြမ္းတဲ့သူပဲ ျဖစ္သင့္ခဲ့တာ။

ခုေတာ့ ဒါေတြကို ငါထုတ္ျပလိုက္တယ္၊ ေဖာ္ျပလိုက္တယ္။ နင္သိသြားတယ္၊ နားလည္သြားတယ္၊ ခံစားသြားတယ္.... အဲဒီေနာက္ေတာ့ နင့္ကို ငါ ခဲြထြက္သြားတယ္။

မေန႔ကရဲ႕ရင္းႏွီးမႈက ဒီကေန႔မွာေတာ့ သူစိမ္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္......


မူရင္း... http://www.duwenzhang.com/wenzhang/aiqingwenzhang/shanggan/20080723/13157.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန facebook မွ သိသမွ် ။